Dankbaarheid

'....Dankt te allen tijde in de naam van onze Here Jezus Christus...'
(Efeziërs 5:20) 

De vorige keer schreef ik hoe Gods tegenwoordigheid van angst bevrijd. Hoe kunnen we de aanwezigheid van God in ons leven sterker ervaren? Hoe kunnen we zelf er voor zorgen dat gedurende heel de dag we voortdurend die vrede van Hem ervaren die zorgen en verstand te boven gaan? 

Er is geen ander bijbelgedeelte dat zo mooi, eenvoudig en praktisch beschrijft hoe de nabijheid van God in ons leven werkt en hoe we deze ook kunnen ervaren. Er is een zekerheid van Gods nabijheid. Het ervaren daarvan hangt ook sterk van onze eigen inzet af. 

Filippenzen 4:4-7
4 Verblijdt u in de Here te allen tijde! Wederom zal ik zeggen: Verblijdt u!
5 Uw vriendelijkheid zij alle mensen bekend. De Here is nabij.
6 Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God.
7 En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus.
8 Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat;
9 wat u geleerd en overgeleverd is, wat gij van mij gehoord en gezien hebt, breng dat in toepassing en de God des vredes zal met u zijn.

Dankbaarheid is de sleutel voor innerlijke vrede. Onrust en onvrede worden aangewakkerd door zorgen en ondankbaarheid. Het zoeken en ervaren van de vrede die verstand te boven gaat is een uitdaging die ieder mens ten diepste wil. Het goed beheren en beheersen van gedachten en harten in Jezus Christus vindt plaats wanneer we deze verzen in toepassing gaan brengen in ons leven....

* Zoek de dagelijkse blijdschap en vreugde die we hebben in het leven met God

* Praktiseer vriendelijkheid boven onverschilligheid en ergernis
* Praktiseer de schoonheid van dankbaarheid

De vrede die het verstand te boven gaat is de toestand van waaruit we mogen gaan leven en reageren. Dit was de voortdurende toestand waarin Jezus verkeerde. Wanneer het verstand nog de boventoon voert reageren we vaak vanuit de pijnlijke herinneringen. De pijnlijke herinneringen van de oude mens, die probeert weer aan het woord te zijn. Die oude mens kan niet tegen het praktiseren van blijdschap, vriendelijkheid en dankbaarheid. 

Het is ook niet zo dat geloof en ongeloof tegenover elkaar staat. Ongeloof is een product van ondankbaarheid. De grootste angst van mensen is niet, dat ze niets kunnen, maar dat ze ontdekken waar ze werkelijk toe in staat kunnen zijn als de goddelijke vrede hun leven vervuld. Dankbaarheid is juist daarom een geweldige sleutel om ons bewustzijn voortdurend alert te houden, zodat ons verstand ons niet kan ontmoedigen.  

Jezus Christus  zag zich regelmatig geconfronteerd met “onmogelijke” situaties, zoals de dood van zijn beste vriend en een grote menigte die niet te eten had. Bijzonder is het om te zien hoe zijn hele wezen de kracht van dankbaarheid omzette in wat wel mogelijk is. Hij richtte zich noch op de omstandigheden, noch op de omstanders. Hij dankte God dat zijn vriend Lazarus weer zou leven bij een gesloten graf. Hij richtte zich niet op het gebrek van zo weinig eten, maar dankte God voor het weinige dat er wel was en het werd een maaltijd die genoeg was voor duizenden mensen. 

Wanneer we meer en meer gaan ontdekken hoe innerlijk rijk we zijn, hebben we de bron van dankbaarheid ontdekt. Die ligt in het zelfbewustzijn, de voortdurende vrede die het verstand te boven gaat. Hoe meer we ontdekken hoe geweldig mooi alles is geschapen, des te meer nemen we de rol aan van dankbare toeschouwers en ontdekkers die nooit uitgekeken raken in de schepping.

Ik begin mijn dag altijd met dankzegging. Hoe het weer ook is, wat de zorgen ook zijn. Ik dank bij het ontbijt God altijd voor een nieuwe, prachtige dag. Daarna maak ik een rondje door mijn tuin en ik sta stil bij de bloemen en de insecten in mijn tuin. Dan loop ik naar de rivier en zit op het bankje. Vaak zijn er ijsvogeltjes. Een teken van Gods tegenwoordigheid voor mij. Ga ik naar de supermarkt en doe ik fruit in het zakje...Ik dank voor elke mandarijn die er ingaat. Ook al zijn het er dertig. Iedere keer zeg ik stilletjes 'Dank u Jezus'. Zorg dat niets zomaar gewoon wordt....

Er zijn geestelijke lessen die je niet kunt halen uit boeken of kunt leren op conferenties. Je leert ze door de eenvoud van de armen. Sluit ze niet buiten je leven.  Deze lieve vrouw "Ljubica" bezocht ik al zeven jaar. Ze had maar 1 glaasje waar we samen altijd uit dronken (voor corona). Ik had niet de behoefte om haar van meerdere glazen te voorzien. Het was ons moment van heilig avondmaal. Haar kinderlijke blijdschap en trots bij het vinden van deze paddenstoelen in de foto was voor mij ook een spiritueel moment. De blijdschap met wat je vindt om je heen en niet hoeft te kopen in winkels is van onschatbare waarde. Daarbij stilstaan, blij van worden, dankbaar van worden en er van te delen is een diepe spirituele les. Ik leerde hem bij de armen. 

Ljubica stierf alleen in gezelschap van haar twee hondjes op 18 augustus van dit jaar. Door de vervelende restricties kon ik haar niet meer voor die tijd bezoeken. Ze is onverwacht heengegaan. Kijk eens goed naar dit spontaan portret en leer wat eenvoud, vriendelijkheid, blijdschap en dankbaarheid ons brengen in de vrede die boven verstand uitgaat.  

Vele warme en zegenende groeten uit Kroatië. Houd vol!