Gods tegenwoordigheid verlost van angst...


Een heerlijke plek om te aanbidden,
de rivier de Kupa bij Klanac.
Een waar paradijsje op aarde. 


Deze corona crisis biedt een prachtige mogelijkheid om af te rekenen met onze diepste angsten. 

Volmaakte liefde drijft de angst uit. Hoe veel te meer tijd we doorbrengen in Gods tegenwoordigheid hoe veel te meer de diepste wortels van angst zullen verdwijnen. Ik spreek uit ervaring. 

Sommigen zijn bang voor de ziekte zelf. Andere zijn eigenlijk veel banger voor de gevolgen die er over de wereld gaan komen. Helaas zien we momenteel dat mensen tot op het bot verdeeld raken doordat meningen over en weer vliegen over het internet zonder nog echt naar elkaar te luisteren, als we dat al deden. Vroeger kwam je brief bij hoge uitzondering in de krant en werd ingekort je mening gegeven als je geluk had. Tegenwoordig kan iedereen een you tube kanaal beginnen en is de overvloed van feiten en verzinsels nog maar moeilijk uit elkaar te halen. 

Jaren geleden had ik een vriendschap met iemand die mij begon te waarschuwen voor alle kwade plannen die sommige groeperingen met de wereld zouden hebben. You tube was nog maar in opkomst maar toch stuurde hij mij met regelmaat allerlei linkjes. Ik heb er vele bekeken. Ik zag door de bomen het bos niet meer. Verzinsels en feiten liepen dwars door elkaar heen. Maar ik kwam toen al snel tot de conclusie dat ik mijn innerlijke vrede en Gods nabijheid in mijn leven aan het verliezen was. Ik ben er mee gestopt en ik verdiep mij het allerliefste in het woord, ben veel in de natuur en bezoek de armen. 

Verleden week stond ik op een prachtig uitzicht. Het was fenomenaal. Een combinatie van laaghangende mist, prachtige herfstbomen, bergen, en de opkomende zon. Ik stapte gauw uit de auto om mijn camera en statief te pakken. Maar ik werd al heel gauw afgeleid door een grote hoop bouwafval die op die plek gestort was. Ik werd er eigenlijk zo boos om dat ik dat hele mooie schouwspel voor mij volledig uit het zicht verloor en je raad het al....Dat prachtige foto moment verloor ik dus uit het oog. 

We hoeven ons verstand niet te veel te voeden met de kennis van goed en kwaad. Die stroom van informatie zorgt niet voor rust en vrede. We mogen ons verstand juist "verlichten", van last ontdoen door veel in Gods tegenwoordigheid te zijn, Zijn prachtige schepping te bewonderen en veel te lezen in de bijbel.

Zorg dat je oog zuiver blijft leert Jezus. Dan zal heel uw lichaam verlicht en zuiver zijn. Wat een supergeweldige belofte, daar wil ik voor gaan! We kunnen onze tijd en aandacht maar één keer besteden. Het ontdekken van de geheimenissen van Christus geeft oneindig veel meer diepere vrede, kracht en voldoening dan het onderzoeken van het kwaad. De duisternis verdwijnt daar waar licht komt. Als wij niet genoeg verlicht zijn omdat we te veel kennis hebben van het kwaad en te weinig het licht van Christus in ons hebben kunnen we ook niet meer scherp zien.  

Je kunt de muilkorf van een hond wel afdoen. Maar als je niet sterk genoeg bent en autoriteit over de hond hebt dan zal die je alsnog aanvallen en bijten. Met alleen de kennis over de ware aard van de hond bereik je niets. 

Wat je soms ook merkt bij bepaalde mensen is dat ze zo gefocused zijn op de fouten en het kwaad in een ander dat ze er niet meer aan toe komen het mooie en goede in zichzelf te laten groeien. Hun diepste angsten en ongenoegen blijven ze maar voeden. Er verandert niets ten goede. 

De oproep van Paulus in de Efezebrief om het kwaad te ontmaskeren wordt nogal eens te pas en te onpas gebruikt. Ontmaskeren....Ja graag. Daarmee bedoelde hij dat we het kwaad recht in de ogen gaan kijken en de vaak mooie praatjes waarin ze vermomd zijn doorhebben. De wolf uit de schaapskleren halen. Maar altijd met de liefde voor de mens die het betreft. Ontmaskeren alleen is nooit het doel op zich. Er moet ook totale verandering en bevrijding komen. Zij die echt vol van het licht van Jezus zijn, die hebben het voorrecht om te ontmaskeren. De rest begeeft zich richting  een slangenkuil waar ze niet meer uit komen. Want alleen licht verdrijft de duisternis. De vrucht van het licht is louter goedheid, gerechtigheid en waarheid zegt Paulus in Efeziers 5:9. Nou dat is duidelijk. Ik kan mij niet veroorloven mijn focus te veel op andere dingen te hebben. Daarmee verlies ik mijn kracht en invloed.  

De beredeneringen en zoektochten over hoe groot het kwaad is en waar het allemaal zit helpen maar weinig. Zo had David nooit Goliath kunnen verslaan. 

Ik heb in Terneuzen ooit in een Goliath situatie gestaan. Ik zal daar nog over schrijven. Niemand dacht dat die reus ooit zou verdwijnen. Zo groot was het kwaad. Maar ik had de innerlijke zekerheid, het gebed en  Gods nabijheid. En de reus is gevallen. Ik kom hier nog op terug. 

David maakte geen uitgebreide studie over hoe indrukwekkend kwade reuzen zijn. Zijn focus was op een gladde steen, onvoorwaardelijk geloof en veel in Gods tegenwoordigheid zijn. Vandaar ook deze prachtige psalm....

Hoe krachtig en prachtig zijn de woorden van David uit Psalm 23: 'Zelfs al ga ik door een dal van diepe duisternis....IK VREES GEEN KWAAD WANT GIJ ZIJT BIJ MIJ' 

Ik hoop dat we deze tekst, ondanks dat die zo bekend is, van het kalenderblaadje kunnen laten komen en in elke vezel van ons lichaam diep mogen ervaren. Die tekst is gemaakt omdat het een echte, pure dagelijkse ervaring is. 

De woorden van David worden door Jezus zelf nog eens bevestigd en in de volgende verzen: 

En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld. (Mattheus 28:20)

Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen. (Johannes 16:33)


De wereld is op vele plekken een tranendal. De waarheid vinden we niet in de wereld. Vrede vinden we ook niet in de wereld. Alles is onder de invloed van verderf en leugen. Daar moeten we niet zo verbaasd over zijn. Leugen en bedrog zitten ook in onszelf, we worden er mee geboren. Ik ben soms geschockeerd over mijzelf wat er zomaar aan gevoelens en gedachten toch nog in mij naar boven kunnen komen. Wees dus niet verbaasd dat we het in alle facetten en niveaus van het leven op aarde weer terugvinden. De oproep van een bekende tv persoonlijkheid afgelopen zondag om met z'n allen weer in één werkelijkheid te komen zegt iets over zijn nuchterheid maar ook over zijn onbenul. Welke realiteit? Voor miljarden mensen is de aarde een plek van uitbuiting, ellende, honger en oorlog. Wie de innerlijke vrede heeft gevonden in Jezus en het ook leert vasthouden is de rijkste mens op aarde.

Het is naief om te denken dat alles wel zomaar goed komt en er geen mensen met boze bedoelingen op deze wereld zijn. Maar het is vooral naief om te denken van christenen dat het kwaad het laatste woord heeft. Dat er wel een soort reddingsboot uit de hemel komt die ons op het laatste nippertje zal redden van al die nare en gemene mensen. De hele schepping wacht juist op het openbaar worden van de kinderen Gods! Het zogenaamde wakker worden waar zoveel over gesproken wordt zijn de mensen die nog olie in hun lamp hebben. Dat zijn de bidders die vol vertrouwen die wereld ingaan. Het kwaad durven ontmaskeren maar dan ook echt het licht aandoen!

De geweldige (vaak moeilijke) uitdaging is  dat we in ons leven niets sterker moeten maken dan de tegenwoordigheid van God. In het zoeken naar antwoorden, voeden we het oog en verstand dat niet verzadigd raakt. Dat is ook precies hetzelfde dat religie doet. Het voedt met antwoorden en dogma's, maar het houdt ons buiten een echte ontmoeting met God zelf. Dat zorgt voor angst, verdoving en apathie. Alleen Gods tegenwoordigheid verzadigd en zorgt er ook voor dat een mens verlost wordt van zijn oude en wereldse manier van denken. 

Het op zoek zijn naar de antwoorden en verklaringen in moeilijke omstandigheden geeft aan dat de omstandigheden ons nog steeds in hun macht hebben. Daarmee gaan we voorbij aan de bron van onrust en angst die diep in ons kan zitten. Dit "huilende" kind vind alleen rust in de nabijheid van de Vader. 

Juist deze onzekere tijd laat zien waar mensen verankerd zijn en of ze olie in hun lamp hebben om werkelijk verlicht te zijn. 
Hoe mensen reageren op het lijden en de moeilijke omstandigheden laat dus zien hoe sterk ze verankerd zijn in de binnenkamer, in Jezus. Daar waar we Gods tegenwoordigheid ervaren. 

Op het moment dat we echt leren schuilen bij God verandert ook onze behoefte aan uitleg, antwoord en verklaring. We gaan de vrede ervaren die het verstand te boven gaat. 

Was Jezus ooit van slag door omstandigheden? Kijk hoe kalm hij blijft als hij bijna van een afgrond naar beneden wordt gegooid. Kijk hoe kalm hij is bij de dood van Lazarus en het dochtertje van Jairus. Hij voedde zijn gedachten niet met angstcomplotten. Hij was niet bezig te waarschuwen tegen Romeinse overheersers. Hij was bezig met de grote innerlijke omwenteling die de mens totaal kon verlichten. 

Eén keer was hij echt van slag door de omstandigheden. Aan het kruis, toen hij de gevolgen van de godsverlatenheid ervoer en Hij het uitschreeuwde 'Mijn God waarom heeft U mij verlaten'. 

De nabijheid van God in Jezus was zo sterk dat overal waar Hij kwam direct het licht aanging en de duisternis moest wijken. Zo wil ik ook leven. En ik dank Jezus dat Hij voor mij die intense nabijheid van God even heeft opgegeven om mij en jou ook te verlossen van het laatste probleem...De macht van de zonde in ons leven. 

Volgende keer hoop ik ook weer wat te schrijven over ons persoonlijk leven hier. Helga is behoorlijk ziek geweest maar ze krabbelt weer op. 
In de tussentijd ben ik met een blog begonnen over de mooiste fotoplekjes in Kroatië. www.purecroatia.blogspot.com

Heel veel zegen en een hartelijke groet, René 




Reacties

  1. Prachtig verwoord, zo waar. In Zijn vrede zijn is de beste plaats om te wezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten