Aan het begin van de vorige eeuw kende de kerk in Rusland nog relatief veel vrijheid. De kerk had het niet op de Tsaar, die machtig over het grootste rijk ter wereld regeerde. De Tsaar was volgens hen de anti- christ die komen zou. In plaats van voor hem te bidden en hem te zegenen werd de tsaar openlijk vanaf de kansel vervloekt. Het gevolg...De daaropvolgende zeventig jaar kwam Rusland onder Sovjet dictatuur. Meer dan 20 miljoen Russen vonden de dood onder Stalin. De kerk had haar taak niet verstaan, noch begrepen. Dit is misschien wat kort door de bocht maar de kerk van Jezus Christus is de kop en niet de staart in de werkelijke macht op aarde.
Door de overvloed aan informatie laten ook veel christenen zich via you tube of andere kanalen breed informeren uit welke hoek het kwaad gaat komen. Het "world wide web" is met recht een web waar je in verstrikt kunt raken. In het zoeken naar antwoorden kunnen we helaas gemakkelijk uit de aanwezigheid van God glippen. Met de opgedane kennis worden andere gelovigen soms ook nog verweten dat zij "niet wakker" zijn of te goed van vertrouwen zijn. Het grootste probleem in een mogelijke "eindtijd" is niet dat we niet voldoende geïnformeerd of onwetend zijn; het grootste probleem is dat we lamgelegd kunnen worden door die "alwetendheid" of angst. Dat gelovigen een soort Jona onder de boom worden die passief gaan wachten op de komst van Jezus.
Jezus nodigt ook juist de gelovigen die angstig en belast zijn om tot HEM te komen. Dat is echt het beste dat je kunt doen als je onzeker en angstig bent. Luister niet te veel naar de meningen van allerlei mensen want je verliest je focus en je vrede er door.
De focus die de kerk en de theologie de laatste eeuwen heeft gelegd op een eindtijd heeft altijd te maken met een wereld die steeds slechter en erger wordt. Vandaar uit wordt de komst van de Heer verklaart. Zou onze focus ook anders mogen liggen? Jezus heeft ons alle macht gegeven, satan is een verslagen vijand. Zouden we de doorbraak van het koninkrijk op aarde niet veel meer onze focus moeten zijn voor de wederkomst van Jezus?
24 Weet gij niet, dat zij, die in de renbaan lopen, allen wel lopen, doch dat slechts één de prijs kan ontvangen? Loopt dan zó, dat gij die behaalt!
25 En al wie aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles; zij om een vergankelijke erekrans te verkrijgen, wij om een onvergankelijke (1 Korinthiërs 9:24-25)
Het leven van de gelovige op aarde wordt ook wel vergeleken met een wedstrijd, een wedloop. Dat is interessant. Want sporters moeten hun focus heel scherp houden. Ze leven een leven van ijzeren discipline en beheersing. Ze kunnen midden in de race niet zeggen; 'in knijp er even tussen uit'. Zo zouden sommigen gelovigen er goed aan doen hun focus weer scherp te krijgen, en niet midden in de strijd waarin we zitten steeds allerlei afleiding in hun leven toe te laten.
In de tijd dat Jezus op aarde rondliep was de kritiek op de wrede Romeinse overheersing alom aanwezig. Jezus deed er niet aan mee. Jezus leerde voortdurend dat alles staat of valt met innerlijke verandering. Jezus zegt met andere woorden; 'Je hebt je handen vol aan jezelf'. Zelfs ons eigen verstand is onder de invloed van de leugen als het niet totaal vernieuwd is door de Heilige Geest.
Dat Jezus zich ook identificeert met de waarheid impliceert dat de waarheid een persoon is en geen mening, overtuiging of een leer. Alles in de wereld is dus onder de invloed is van een leugen. Waarom zijn sommigen dan nog zo verbaasd en sturen mij van allerlei linkjes om aan te tonen hoe slecht de bedoelingen van sommige mensen zijn? Het is een hangende plaat aan het worden door voortdurend te zeggen hoe het niet is. Laat zien, leef en spreek hoe het wel is!
In mijn eerdere blog schreef ik al dat we geroepen zijn om te zegenen. Zegenen is meewerken aan het herstel van alle dingen. Het bizarre idee dat bij sommige gelovigen is ontstaan is dat wij daar geen rol in zouden spelen in het "hiernumaals". Alles wordt uitgesteld tot het hiernamaals. Dat lijkt nog het meest op de gelijkenis van de man die onder de boom gaat zitten, zijn talent begraaft en de komst van de Heer rustig en lijdzaam afwacht.
Een paar jaar geleden zocht ik contact met een kerk in Kroatië om hen te vragen mee te helpen in opzoeken van een aantal eenzame ouderen. De man die met mij meeging zag het allemaal niet zo zitten; 'De armen zullen er altijd zijn', was zijn antwoord, dat heeft Jezus zelf gezegd. Mijn antwoord was; 'Ja precies, zodat we ze op kunnen zoeken en we ze kunnen zegenen'. We stopten ergens en er lag een gigantische hoop vuil. Ik zei hem 'zullen we dat een beetje opruimen'. Zijn antwoord; 'Wat heeft het voor zin, de wereld wordt toch steeds erger, Jezus zal alles nieuw maken'. U begrijpt dat onze samenwerking niet lang duurde. Maar hoeveel miljoenen gelovigen leven niet met dezelfde houding? Zij werken niet aan het herstel van alle dingen maar indirect aan de afbraak van alle dingen. Niets van de heerlijkheid van God waar de aarde zo naar smacht, wordt door hen openbaar door een totaal verwrongen denken. Hun parameters staan niet goed afgesteld. Alles gaat door een grote zeef van "het wordt steeds slechter"
De eindtijd is van alle tijden. Ik doe daar geen uitspraken over. Maar ik wil absoluut niet de bijbel gebruiken als een puzzelboek om te weten hoe laat het is op de wereldklok. Als ik heerlijk in mijn tuin aan werken ben, kan ik zo de tijd vergeten. En zo is het ook met mijn leven met Jezus. Ik houd van Hem. Daarom let ik niet te veel op de tijd waarin we leven. Ik geniet van veel tijd in Zijn aanwezigheid. Ik zoek mensen op, bemoedig ze, bid dat Gods koninkrijk zichtbaar mag worden, oefen mijn invloed uit daar waar het kan, investeer in de levens van mensen. Ik wil mij niet permitteren om mij voortdurend te laten informeren over "het kwaad". Hij die in ons is, is sterker dan die in de wereld is. Daar richt ik mijn leven op. Misschien volgens sommigen niet "bijbels" verantwoord maar het is een stuk leuker zo.
Een paar jaar geleden leerde ik een simpele les van een vrouw van 93. Twee keer verloor ze haar huis in de oorlogen die in Kroatië woedden. Ja, twee keer verloor ze al haar bezit en haar vee en huisdieren. Als jonge tiener zag ze hoe haar beide ouders en haar broertjes en zusje voor haar ogen de keel werd doorgesneden en vervolgens ook de hond. Haar huis werd in de brand gestoken en zij kon vluchten. Ik vroeg haar; 'bent u niet vreselijk boos op die mensen die u dat aangedaan hebben'. Het antwoord dat zij mij gaf was kort, maar treffend. Ach ja, de maisoogst lukt en soms mislukt die'. Dat was alles. Bizar zou je denken? Nee, zij was zo gewend te leven met de grillen van de seizoenen. Zo gewend te leven in en met de natuur dat er een stille berusting was gekomen. Onze opdracht in de hof van Ede was om de aarde te bewerken en te bewaren. Vanuit dat model zouden we de hele chaotische wereld onder de heerschappij van God kunnen brengen. Al deze mensen die in deze crisis zo op zoek zijn naar antwoorden, en heen en weer geslingerd worden kan ik aanraden om gewoon even te berusten, ga eens met je handen in de aarde zitten en plant een boom, wacht af en accepteer dat niet altijd alles zo maakbaar is. Dingen lukken, dingen mislukken. Maar ga door, en creëer geen vijanden in je denken! Dan verlies je je kracht om te zegenen. De invloed die Jozef had aan het hof van Farao. De invloed die Daniel had aan het hof van Nebukadnezar. De invloed die Jezus had in deze wereld. Hij streed niet tegen vlees en bloed. Diezelfde invloed hebben ook wij, verlies die niet!
Dit is mijn levensmotto geworden:
I bless wat God is doing
I do what God is blessing
I bless so God can come nearer
Een hele gezegende week! Groeten, René
Door de overvloed aan informatie laten ook veel christenen zich via you tube of andere kanalen breed informeren uit welke hoek het kwaad gaat komen. Het "world wide web" is met recht een web waar je in verstrikt kunt raken. In het zoeken naar antwoorden kunnen we helaas gemakkelijk uit de aanwezigheid van God glippen. Met de opgedane kennis worden andere gelovigen soms ook nog verweten dat zij "niet wakker" zijn of te goed van vertrouwen zijn. Het grootste probleem in een mogelijke "eindtijd" is niet dat we niet voldoende geïnformeerd of onwetend zijn; het grootste probleem is dat we lamgelegd kunnen worden door die "alwetendheid" of angst. Dat gelovigen een soort Jona onder de boom worden die passief gaan wachten op de komst van Jezus.
Jezus nodigt ook juist de gelovigen die angstig en belast zijn om tot HEM te komen. Dat is echt het beste dat je kunt doen als je onzeker en angstig bent. Luister niet te veel naar de meningen van allerlei mensen want je verliest je focus en je vrede er door.
De focus die de kerk en de theologie de laatste eeuwen heeft gelegd op een eindtijd heeft altijd te maken met een wereld die steeds slechter en erger wordt. Vandaar uit wordt de komst van de Heer verklaart. Zou onze focus ook anders mogen liggen? Jezus heeft ons alle macht gegeven, satan is een verslagen vijand. Zouden we de doorbraak van het koninkrijk op aarde niet veel meer onze focus moeten zijn voor de wederkomst van Jezus?
24 Weet gij niet, dat zij, die in de renbaan lopen, allen wel lopen, doch dat slechts één de prijs kan ontvangen? Loopt dan zó, dat gij die behaalt!
25 En al wie aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles; zij om een vergankelijke erekrans te verkrijgen, wij om een onvergankelijke (1 Korinthiërs 9:24-25)
Het leven van de gelovige op aarde wordt ook wel vergeleken met een wedstrijd, een wedloop. Dat is interessant. Want sporters moeten hun focus heel scherp houden. Ze leven een leven van ijzeren discipline en beheersing. Ze kunnen midden in de race niet zeggen; 'in knijp er even tussen uit'. Zo zouden sommigen gelovigen er goed aan doen hun focus weer scherp te krijgen, en niet midden in de strijd waarin we zitten steeds allerlei afleiding in hun leven toe te laten.
In de tijd dat Jezus op aarde rondliep was de kritiek op de wrede Romeinse overheersing alom aanwezig. Jezus deed er niet aan mee. Jezus leerde voortdurend dat alles staat of valt met innerlijke verandering. Jezus zegt met andere woorden; 'Je hebt je handen vol aan jezelf'. Zelfs ons eigen verstand is onder de invloed van de leugen als het niet totaal vernieuwd is door de Heilige Geest.
Dat Jezus zich ook identificeert met de waarheid impliceert dat de waarheid een persoon is en geen mening, overtuiging of een leer. Alles in de wereld is dus onder de invloed is van een leugen. Waarom zijn sommigen dan nog zo verbaasd en sturen mij van allerlei linkjes om aan te tonen hoe slecht de bedoelingen van sommige mensen zijn? Het is een hangende plaat aan het worden door voortdurend te zeggen hoe het niet is. Laat zien, leef en spreek hoe het wel is!
In mijn eerdere blog schreef ik al dat we geroepen zijn om te zegenen. Zegenen is meewerken aan het herstel van alle dingen. Het bizarre idee dat bij sommige gelovigen is ontstaan is dat wij daar geen rol in zouden spelen in het "hiernumaals". Alles wordt uitgesteld tot het hiernamaals. Dat lijkt nog het meest op de gelijkenis van de man die onder de boom gaat zitten, zijn talent begraaft en de komst van de Heer rustig en lijdzaam afwacht.
Een paar jaar geleden zocht ik contact met een kerk in Kroatië om hen te vragen mee te helpen in opzoeken van een aantal eenzame ouderen. De man die met mij meeging zag het allemaal niet zo zitten; 'De armen zullen er altijd zijn', was zijn antwoord, dat heeft Jezus zelf gezegd. Mijn antwoord was; 'Ja precies, zodat we ze op kunnen zoeken en we ze kunnen zegenen'. We stopten ergens en er lag een gigantische hoop vuil. Ik zei hem 'zullen we dat een beetje opruimen'. Zijn antwoord; 'Wat heeft het voor zin, de wereld wordt toch steeds erger, Jezus zal alles nieuw maken'. U begrijpt dat onze samenwerking niet lang duurde. Maar hoeveel miljoenen gelovigen leven niet met dezelfde houding? Zij werken niet aan het herstel van alle dingen maar indirect aan de afbraak van alle dingen. Niets van de heerlijkheid van God waar de aarde zo naar smacht, wordt door hen openbaar door een totaal verwrongen denken. Hun parameters staan niet goed afgesteld. Alles gaat door een grote zeef van "het wordt steeds slechter"
De eindtijd is van alle tijden. Ik doe daar geen uitspraken over. Maar ik wil absoluut niet de bijbel gebruiken als een puzzelboek om te weten hoe laat het is op de wereldklok. Als ik heerlijk in mijn tuin aan werken ben, kan ik zo de tijd vergeten. En zo is het ook met mijn leven met Jezus. Ik houd van Hem. Daarom let ik niet te veel op de tijd waarin we leven. Ik geniet van veel tijd in Zijn aanwezigheid. Ik zoek mensen op, bemoedig ze, bid dat Gods koninkrijk zichtbaar mag worden, oefen mijn invloed uit daar waar het kan, investeer in de levens van mensen. Ik wil mij niet permitteren om mij voortdurend te laten informeren over "het kwaad". Hij die in ons is, is sterker dan die in de wereld is. Daar richt ik mijn leven op. Misschien volgens sommigen niet "bijbels" verantwoord maar het is een stuk leuker zo.
Een paar jaar geleden leerde ik een simpele les van een vrouw van 93. Twee keer verloor ze haar huis in de oorlogen die in Kroatië woedden. Ja, twee keer verloor ze al haar bezit en haar vee en huisdieren. Als jonge tiener zag ze hoe haar beide ouders en haar broertjes en zusje voor haar ogen de keel werd doorgesneden en vervolgens ook de hond. Haar huis werd in de brand gestoken en zij kon vluchten. Ik vroeg haar; 'bent u niet vreselijk boos op die mensen die u dat aangedaan hebben'. Het antwoord dat zij mij gaf was kort, maar treffend. Ach ja, de maisoogst lukt en soms mislukt die'. Dat was alles. Bizar zou je denken? Nee, zij was zo gewend te leven met de grillen van de seizoenen. Zo gewend te leven in en met de natuur dat er een stille berusting was gekomen. Onze opdracht in de hof van Ede was om de aarde te bewerken en te bewaren. Vanuit dat model zouden we de hele chaotische wereld onder de heerschappij van God kunnen brengen. Al deze mensen die in deze crisis zo op zoek zijn naar antwoorden, en heen en weer geslingerd worden kan ik aanraden om gewoon even te berusten, ga eens met je handen in de aarde zitten en plant een boom, wacht af en accepteer dat niet altijd alles zo maakbaar is. Dingen lukken, dingen mislukken. Maar ga door, en creëer geen vijanden in je denken! Dan verlies je je kracht om te zegenen. De invloed die Jozef had aan het hof van Farao. De invloed die Daniel had aan het hof van Nebukadnezar. De invloed die Jezus had in deze wereld. Hij streed niet tegen vlees en bloed. Diezelfde invloed hebben ook wij, verlies die niet!
Dit is mijn levensmotto geworden:
I bless wat God is doing
I do what God is blessing
I bless so God can come nearer
Een hele gezegende week! Groeten, René
 |
| Deze bijzondere vrouw, bijna blind en 93 jaar, verloor tot twee keer toe alles in haar leven. Samen met haar dochter woont ze in een armetierig huisje boven op een heuvel. Maar geen haat, en geen vijanden. De liefde voor wat God creëert is er nog steeds. Bij een buiten temperatuur van min 23 graden werd dit pasgeboren geitje gewarmd in haar schoot. |
Reacties
Een reactie posten