Word een echte "inlfuencer" - (deel 2)



DE KRACHT VAN HET ZEGENEN
Een heel hartelijke groet vanuit Kroatië. Even een korte update vanuit de uitzonderlijke situatie waarin we zitten. Ik had op 15 april de sterke indruk dat de kracht van het virus in Kroatië verbroken was. Het was het einde van het Joodse Pesach. Al twaalf dagen zijn er in onze provincie geen nieuwe besmettingen bijgekomen. Prijs de Levende Jezus. Corona zal verslagen worden. De schepping wacht op het openbaar worden van Gods kinderen. We mogen binnen de provincie weer vrij  reizen en onze huizen zonder toestemming van de politie  verlaten. Wat een feest! Ik ben zo dankbaar. Zaterdag heb ik voor het eerst sinds weken weer mensen kunnen bezoeken in Vojnic. Zij het met de nodige voorzorgsmaatregelen. Het is wel moeilijk dat we ze niet even kunnen omarmen.

8 Ten slotte, weest allen eensgezind, medelijdend, hebt de broeders lief, weest barmhartig en ootmoedig, 9 en vergeldt geen kwaad met kwaad of laster met laster, maar zegent integendeel, wijl gij hiertoe geroepen zijt, dat gij zegen zoudt beërven.
10 Want:wie het leven wil liefhebbenen goede dagen zien, weerhoude zijn tong van het kwade,
en zijn lippen van bedrog te spreken;
11 hij wijke af van het kwade en doe het goede, hij zoeke de vrede en jage die na,
12 want de ogen des Heren zijn op de rechtvaardigen, en zijn oren tot hun smeking,
(1 Petrus 3: 9-12) 

Het is vaak makkelijk om te zeggen hoe het niet is, maar moeilijker om te zeggen hoe het wel is. Het is voor velen makkelijk om te vervloeken maar moeilijker om te zegenen. Als zonen en dochters van God is onze voornaamste taak de aarde onder de invloed van de hemel te brengen.  Het helpt daarbij echt om onze eigen agenda te laten varen.Ik zie het heel breed en wil daar ook graag over getuigen. Het is niet alleen maar meer mensen in de kerk, opwekking en bekeerlingen. Het is een "totaalpakket" van Gods heerlijkheid, Gods instellingen die over de aarde mogen komen. Het heeft impact op mens, dier, natuur, economie en milieu. Ik ben blij met  mooie initiatieven die er zijn. Maar niets werkt echt voordat het koninkrijk losbreekt en de zonen en dochters van God uit hun schulp kruipen.

Ik wil in deze blog en die nog komen gaan,  een terugblik geven op enkele bijzondere gebeurtenissen uit het verleden die mij veel geleerd en ook bemoedigd hebben. Hoe kunnen we leren zegenen en ontvangen we op bijzondere wijze ook weer zegen terug. Ook geloof ik dat het doorgeven van een getuigenis, ook al is deze nagenoeg verjaard, een nieuw zaadje is voor een volgend getuigenis.

Zelfdodingen gestopt door huis aan huis gebed
Toen ik in 1997 begon als voorganger in Terneuzen waren er een aantal vrouwen in de gemeente die woonden in de seniorenflats de Veste. Inmiddels zijn ze allen overleden. Ik vond het altijd wat sombere en deprimerende flat als je er binnenkwam. Meest trieste van deze flats waren het aantal zelfdodingen. Meerdere keren per jaar sprongen mensen van deze flat af en beëindigen zo hun leven.
Eén van de dames in die flat kaartte dit bij mij aan. Begin 2000 zijn we toen beurtelings in alle drie de flats gaan bidden. Verdeeld over de woningen van drie verschillende dames. We zongen wat liederen, we deden voorbeden maar zegende ook de flats. Voor zover ik weet zijn er vanaf dat moment geen zelfdodingen meer geweest. Ook vertelde zuster Jansen, een van de dames die haar huis geopend had, dat mensen vaak bij haar langskwamen om  gebed te vragen. Een prachtig voorbeeld hoe we van een dor gebied een oord van waterbronnen kunnen maken.

Het water van Jomanda en de kanariepiet...
Toen ik aan mijn taak als korpsofficier/voorganger begon in Terneuzen was ik nog maar 25 jaar. Ik was zeer fanatiek en ook behoorlijk religieus. U moet weten dat ik graag over God vertelde en ook graag preekte. Maar het feit dat Hij vandaag de dag ook nog op kon komen dagen in de levens van mensen hield ik verre van mogelijk. Ik geloofde niet in wonderen en genezingen. Het liefst bepaalde ik zelf de agenda.

Ik had een manier van evangeliseren ontwikkeld waarin ik veel langs de deuren ging. Mensen kort het evangelie uitlegde en daarmee was voor mij de kous af. Ik had het ze het verteld en aan hen of ze naar de hemel of de hel zouden gaan (even kort door de bocht). Twee keer per week stond ik een halve dag op straat met de "Strijdkreet" om zoveel mogelijk mensen te bereiken. Ik zegende ze nou niet bepaald, maar deed er echt  alles aan om ze over de drempel van het kerkgebouw van het Leger des Heils te krijgen.

 Ik begon maar met een klein groepje van nog geen 15 man in het Leger des Heils van Terneuzen. In mijn enthousiasme (en tot grote ergernis van sommige bezoekers) had ik in de eerste dienst al gezegd dat we over een jaar met 50 man zouden zitten en de zaal te klein zou zijn. Het heeft iets langer dan een jaar geduurd maar God heeft dit wel verhoord. Ook al waren het misschien meer woorden van overmoed dan van geloof.

Op een middag in 1999 liet God mij zien dat hij veel mooiere plannen had dan mijn soms dwangmatige en onpersoonlijke manier van evangeliseren. Hij zou de mensen "tot Hem" brengen. Soms op wonderbaarlijke wijze.

Ik werd gebeld door de politie of ik eens een kijkje zou kunnen nemen bij een dame en heer op het Stadhuisplein. Meneer zou behoorlijk in de war zijn. De man had de politie gebeld omdat hij in de trein van Tiel naar Goes als maar heftige rillingen over zijn lijf kreeg. In iedere zin rolden de grove vloeken er uit. Hij was een ruwe zeeman en had op dat moment al behoorlijk veel gedronken. Zijn vrouw was een heel lief, zacht en begripvol iemand.

Met horten en stoten kreeg ik eindelijk een beeld van het verhaal wat er gebeurd was. Dit echtpaar bezocht de "healing" bijeenkomsten van Jomanda in Tiel. Op de terugweg in de trein zagen ze bij elk station waar ze stopten een tekst van de stichting stationsevangelisatie. Het ging om de bekende tekst uit Johannes 3:16 'Alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft'. Het enige dat de man zich kon herinneren was het woord eeuwig leven. Toen ik de tekst volledig citeerde raakte de Heilige Geest hem. Hij stopte met vloeken en de Heilige Geest kwam over hem en zijn vrouw. Ik heb hen uitgelegd wie Jezus was. Maar eigenlijk was het niet meer nodig. De kamer was zo vol van de aanwezigheid van God zelf dat Hij de volledige regie nam. Zonder dat ik iets hoefde te vertellen zeiden ze mij dat ze nu niet meer naar Jomanda hoefden te gaan.

Ik was alleen maar in de gezegende plannen van God gestapt en ik maakte af het werk dat Hij al begonnen was. Geweldig om zo een bouwsteen te mogen zijn.

Een wel bizar detail was dat de vrouw hun parkietje altijd water gaf met het ingezegende water van Jomanda (het demonisch medium) uit Tiel. Dat deed ze onbewust diezelfde avond weer. De dag erna lag de parkiet dood in zijn kooitje. Ze heeft het water daarna direct weggedaan.

Deze familie heeft daarna altijd trouw de samenkomsten bezocht van het Leger des Heils in Terneuzen. De man heeft nog wel wat ups en downs gekend maar is voor altijd bij Jezus gebleven. De vrouw is verleden jaar op hoge leeftijd gestorven. Ze heeft van elke samenkomst altijd een verslag gemaakt en hield daarvan een plakboek bij.

Ik ben daarna wel doorgegaan met evangeliseren. Maar steeds meer bracht God de mensen zelf, die al door Zijn Geest waren voorbereid. Het krampachtige was verdwenen bij mij. Prijs God.

Vele groetjes, René




Reacties