Zoals bij elke ramp nemen de initiatieven voor gebed weer toe. Geweldig! In Nederland was er een nationale dag van gebed en we laten de kerkklokken nu iedere week een kwartier luiden. Allemaal prachtige initiatieven. Andere gelovigen verdiepen zich veel liever in alle machten en conspiracies van het kwaad die er achter zitten. Als Jona's onder de boom wachten ze handenwrijvend op hun gelijk de grote ondergang af.
Ik moet denken aan het moment dat Jezus slaapt in de boot (zie het Bijbelgedeelte hier onder) . Er breekt een helse storm los en de discipelen schreeuwen het uit. Dat is eigenlijk hun gebed op dat moment. Een juiste reactie op het eerste gezicht? Ja een noodoproep.'Trekt u het zich niet aan dat wij vergaan'. En Jezus doet precies wat zij graag wilden. Hij strekte zijn hand uit en de storm ging helemaal liggen. En zo horen en zien we het graag, in menig preek worden we heerlijk gerustgesteld; 'Jezus is bij ons in de storm'. 'Jezus zorgt er wel voor dat alles weer in orde komt'
'Trekt u het zich niet aan.' Dat is de stem van een Christen die nog geen volkomen rust in de liefde van God de Vader heeft gevonden. 'Trekt u het zich niet aan', de noodoproep van een wees die niet weet hoeveel mogelijkheden God in hem of haar tot leven kan roepen.
Wij zijn geroepen om te zijn als Jezus in de stormen die woedden in de wereld. We kunnen gerust zijn in diepe vrede, hoe erg de storm om ons heen ook is. Jezus kon slapen in de storm omdat Hij er zelf macht over had.
En dan het tweede. Jezus bedankte zijn discipelen niet voor de noodoproep. Ja, Hij deed wat zij vroegen. Maar dit gebed was niet het juiste gebed. Er is ook geen juist gebed. Er is wel een 'leven van gebed'. Een leven van regelmatig gebed geeft geloof. Geloof voor het onmogelijke en rust in het ongemakkelijke. Jezus vroeg hen na deze noodoproep; 'waar is uw geloof'.
Het komt er in deze tijd op aan of we vrede in de storm hebben en we een gebed hebben dat bergen verzet en stormen kan stillen.
Maak het verschil, blijf volkomen in Zijn vrede en handel uit geloof.
Blijf rustig, maar neem vooral je autoriteit. Noodoproepen.... liever niet. Vanuit de rust vooral zegenen. Zegen de landen, de mensen, de zieken, de angstige en gebied deze storm om te gaan liggen.
Wij zijn geroepen om als Jezus te zijn in deze wereld. Hij die in ons is, is sterker dan in de wereld is. In de wereld lijden we verdrukking. Maar Zijn vrede in ons is vele malen groter.
Maak gebed een levensstijl en geen noodoproep. Breng veel tijd door in gebed en zie dat je verandert en samen met Jezus kun je de wereld om je heen veranderen.
Groetjes, René
Ik moet denken aan het moment dat Jezus slaapt in de boot (zie het Bijbelgedeelte hier onder) . Er breekt een helse storm los en de discipelen schreeuwen het uit. Dat is eigenlijk hun gebed op dat moment. Een juiste reactie op het eerste gezicht? Ja een noodoproep.'Trekt u het zich niet aan dat wij vergaan'. En Jezus doet precies wat zij graag wilden. Hij strekte zijn hand uit en de storm ging helemaal liggen. En zo horen en zien we het graag, in menig preek worden we heerlijk gerustgesteld; 'Jezus is bij ons in de storm'. 'Jezus zorgt er wel voor dat alles weer in orde komt'
'Trekt u het zich niet aan.' Dat is de stem van een Christen die nog geen volkomen rust in de liefde van God de Vader heeft gevonden. 'Trekt u het zich niet aan', de noodoproep van een wees die niet weet hoeveel mogelijkheden God in hem of haar tot leven kan roepen.
Wij zijn geroepen om te zijn als Jezus in de stormen die woedden in de wereld. We kunnen gerust zijn in diepe vrede, hoe erg de storm om ons heen ook is. Jezus kon slapen in de storm omdat Hij er zelf macht over had.
En dan het tweede. Jezus bedankte zijn discipelen niet voor de noodoproep. Ja, Hij deed wat zij vroegen. Maar dit gebed was niet het juiste gebed. Er is ook geen juist gebed. Er is wel een 'leven van gebed'. Een leven van regelmatig gebed geeft geloof. Geloof voor het onmogelijke en rust in het ongemakkelijke. Jezus vroeg hen na deze noodoproep; 'waar is uw geloof'.
Het komt er in deze tijd op aan of we vrede in de storm hebben en we een gebed hebben dat bergen verzet en stormen kan stillen.
Maak het verschil, blijf volkomen in Zijn vrede en handel uit geloof.
Blijf rustig, maar neem vooral je autoriteit. Noodoproepen.... liever niet. Vanuit de rust vooral zegenen. Zegen de landen, de mensen, de zieken, de angstige en gebied deze storm om te gaan liggen.
Wij zijn geroepen om als Jezus te zijn in deze wereld. Hij die in ons is, is sterker dan in de wereld is. In de wereld lijden we verdrukking. Maar Zijn vrede in ons is vele malen groter.
Maak gebed een levensstijl en geen noodoproep. Breng veel tijd door in gebed en zie dat je verandert en samen met Jezus kun je de wereld om je heen veranderen.
Groetjes, René
Bijbel: Marcus 4:35-41
En Hij zeide tot hen op die dag, toen het laat geworden was: Laten wij oversteken naar de overkant. En zij lieten de schare achter en namen Hem, zoals Hij was, in het schip mede, en er waren andere schepen bij Hem. En er stak een zware stormwind op en de golven sloegen in het schip, zodat het schip reeds vol liep. Maar Hij zelf lag op het achterschip tegen het kussen te slapen. En zij maakten Hem wakker en zeiden tot Hem: Meester, trekt Gij er U niets van aan, dat wij vergaan? En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zeide tot de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en het werd volkomen stil. En Hij zeide tot hen: Waarom zijt gij zó bevreesd? Hoe hebt gij geen geloof? En zij werden bovenmate bevreesd en zeiden tot elkander: Wie is toch deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?
En Hij zeide tot hen op die dag, toen het laat geworden was: Laten wij oversteken naar de overkant. En zij lieten de schare achter en namen Hem, zoals Hij was, in het schip mede, en er waren andere schepen bij Hem. En er stak een zware stormwind op en de golven sloegen in het schip, zodat het schip reeds vol liep. Maar Hij zelf lag op het achterschip tegen het kussen te slapen. En zij maakten Hem wakker en zeiden tot Hem: Meester, trekt Gij er U niets van aan, dat wij vergaan? En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zeide tot de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en het werd volkomen stil. En Hij zeide tot hen: Waarom zijt gij zó bevreesd? Hoe hebt gij geen geloof? En zij werden bovenmate bevreesd en zeiden tot elkander: Wie is toch deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?
Reacties
Een reactie posten