Ik ben ontzettend blij dat er wereldwijd zoveel meer aandacht is voor het goed onderhouden van de aarde. Jonge mensen staan wereldwijd op om te strijden tegen klimaatverandering en de opwarming van de aarde. Of dit nu wel of niet de juiste beweegreden is laat ik in het midden. Ik ben dankbaar dat er aandacht komt voor kwetsbare natuur.
Als enorme liefhebber van het landschap (landschapsfotografie is mijn passie) zie ik hoe wonderbaarlijk mooi alles is gemaakt. Ik kan mijn geen leven zonder die prachtige en kwetsbare schoonheid voorstellen.
Als landschapsfotograaf weet ik als geen ander dat een landschap pas een landschap is als de mens daar zijn juiste rol in krijgt. De aarde moet bewerkt worden, anders blijft die woest en ledig. Het is makkelijk roepen vanuit het overbevolkte Westen dat we de natuur zijn gang moeten laten gaan. Maar daar zie ik ook hele negatieve gevolgen van in het ontvolkte Kroatië. Op zovele plekken schieten verkeerde, niet endemische soorten uit de grond die eerder schadelijk zijn. Waar eerst de schapen graasden en er mooie open landschappen waren met veel variatie, komt nu alleen maar een rommelig bos in de plaats.
Er moet mij iets van het hart....
Hoe erg ik het ook vind van alle verbrande en zielige koala's in Australië; ze kwamen wel heel erg veel voorbij op mijn facebook. Over de miljoenen mensen die lijden in Jemen hoor of zie je nauwelijks iets. Zielige, onschuldige dieren spreken vandaag de dag schijnbaar meer tot het gevoel van de mens. Waar is het medeleven voor de mens in nood?
Freek Vonk, de bekende bioloog, die op zijn facebook een tirade afsteekt op de verschrikkelijke mens die er voor zorgt dat het leefgebied van de neushoorn in Nepal steeds meer wordt ingeperkt. Ik citeer: 'Dankzij mensen. Dankzij ons. Dankzij stropers, habitatvernietiging, menselijke nederzettingen en agrarische ‘ontwikkeling’. De meedogenloze mars van de mensheid naar ‘vooruitgang’ gaat door'
Vonk spreekt hier over een meedogenloze mars van de mensheid. Schrijvend overigens vanuit een land wat aan de top van de vooruitgang staat. Vonk die zelf zo'n 15 keer per jaar voor een riant salaris de wereld mag overvliegen. Ik weet niet of hij graag een stapje terug wil doen.
Coca Cola pakt het ook op zo'n manier aan. Wanneer je naar hun neven organisaties kijkt die zich zogenaamd inzetten voor een betere wereld wordt je er voortdurend mee om de oren geslagen hoe slecht die domme, arme Aziaten op de Filipijnen toch zijn die al dat plastic in zee donderen. Ze moeten onderwezen en opgevoed worden. Dat zegt de multinational die uiteindelijk de vervuilende producten maakt.
Ik heb heel wat mooie documentaires van de BBC die gewoon waanzinnig mooi gefilmd zijn. Maar altijd diezelfde teneur. De aarde stevent af op een vernietiging door de grootste vijand... de mens. De mens maakt alles kapot.
En dan Greta Thunberg. Met veel respect waardeer ik haar inzet. Maar is dit de generatie die straks alleen nog maar opkomt voor de aarde of is er ook nog mededogen en gevoel voor haar bewoners? Want in haar ogen is ook de mens van alles de schuld en zijn het de mensen die dit allemaal "veroorzaken", in en in slecht. Kunnen ze nog bewogen worden voor de slachtoffers van natuurrampen en oorlogen? Of komt er alleen nog maar geld en gevoel voor koala's en een afgebrande Notre Dame?
Welk klimaat zijn we eigenlijk met elkaar aan het scheppen? Gaat Greta en haar generatie over 30 jaar bepalen of ik nog wel mag leven op mijn oude dag? Want dat is het klimaat dat we met elkaar aan het scheppen zijn. We houden van de planeet maar we worden steeds bozer op die verschrikkelijke mensheid. Het klimaat dat daarmee geschapen wordt zou wel eens heel angstwekkend en huiverend kunnen worden. Want alles mag opgeofferd worden voor de natuur.
Gods plan is en was nog steeds; Gaat heen, wordt talrijk en onderhoudt de aarde. Met het model van de hof van Eden in het achterhoofd. We zijn daar ver van verwijderd en ik geloof en hoop in veel herstel. Maar niet met de huidige "anti-mens" agenda. Daar doet mijn hart pijn van.
Ik bezoek de ouderen in de verlaten dorpen die soms ook hun vuilnis in de beek gooien of een hoop achter in het bos hebben. Ik neem het ze niet kwalijk maar heb ze lief en leg relatie met hen. Liefde kan alles veranderen. De schepping wacht op het openbaar worden van de zonen en dochters van God. Hoe meer mensen zich hiervan bewust zijn hoe meer de natuur zich ook zal herstellen door de kracht van het gebed en bewust leven. .
De motivatie is goed om veel bewuster te gaan leven en veel aan natuurbehoud te doen. Maar de geest en de agenda waar dat op dit moment mee gepaard gaat doet mij huiveren en belooft weinig goeds.
Ik leef in het klein het leven waarvan ik denk dat het goed doet aan mens, dier en natuur. Het is een hele opgave hier in Kroatië maar het is het avontuur waard. Ik faal en maak fouten. Ik wil gaan voor een betere schepping maar zie ook dat armoede en corruptie de pijn zijn van vele landen. Voor rechtvaardigheid blijf ik mij inzetten. Voor een betere schepping blijf ik mij inzetten. Het één kan niet zonder het ander.
Groetjes, René
Als enorme liefhebber van het landschap (landschapsfotografie is mijn passie) zie ik hoe wonderbaarlijk mooi alles is gemaakt. Ik kan mijn geen leven zonder die prachtige en kwetsbare schoonheid voorstellen.
Als landschapsfotograaf weet ik als geen ander dat een landschap pas een landschap is als de mens daar zijn juiste rol in krijgt. De aarde moet bewerkt worden, anders blijft die woest en ledig. Het is makkelijk roepen vanuit het overbevolkte Westen dat we de natuur zijn gang moeten laten gaan. Maar daar zie ik ook hele negatieve gevolgen van in het ontvolkte Kroatië. Op zovele plekken schieten verkeerde, niet endemische soorten uit de grond die eerder schadelijk zijn. Waar eerst de schapen graasden en er mooie open landschappen waren met veel variatie, komt nu alleen maar een rommelig bos in de plaats.
Er moet mij iets van het hart....
Hoe erg ik het ook vind van alle verbrande en zielige koala's in Australië; ze kwamen wel heel erg veel voorbij op mijn facebook. Over de miljoenen mensen die lijden in Jemen hoor of zie je nauwelijks iets. Zielige, onschuldige dieren spreken vandaag de dag schijnbaar meer tot het gevoel van de mens. Waar is het medeleven voor de mens in nood?
Freek Vonk, de bekende bioloog, die op zijn facebook een tirade afsteekt op de verschrikkelijke mens die er voor zorgt dat het leefgebied van de neushoorn in Nepal steeds meer wordt ingeperkt. Ik citeer: 'Dankzij mensen. Dankzij ons. Dankzij stropers, habitatvernietiging, menselijke nederzettingen en agrarische ‘ontwikkeling’. De meedogenloze mars van de mensheid naar ‘vooruitgang’ gaat door'
Vonk spreekt hier over een meedogenloze mars van de mensheid. Schrijvend overigens vanuit een land wat aan de top van de vooruitgang staat. Vonk die zelf zo'n 15 keer per jaar voor een riant salaris de wereld mag overvliegen. Ik weet niet of hij graag een stapje terug wil doen.
Coca Cola pakt het ook op zo'n manier aan. Wanneer je naar hun neven organisaties kijkt die zich zogenaamd inzetten voor een betere wereld wordt je er voortdurend mee om de oren geslagen hoe slecht die domme, arme Aziaten op de Filipijnen toch zijn die al dat plastic in zee donderen. Ze moeten onderwezen en opgevoed worden. Dat zegt de multinational die uiteindelijk de vervuilende producten maakt.
Ik heb heel wat mooie documentaires van de BBC die gewoon waanzinnig mooi gefilmd zijn. Maar altijd diezelfde teneur. De aarde stevent af op een vernietiging door de grootste vijand... de mens. De mens maakt alles kapot.
En dan Greta Thunberg. Met veel respect waardeer ik haar inzet. Maar is dit de generatie die straks alleen nog maar opkomt voor de aarde of is er ook nog mededogen en gevoel voor haar bewoners? Want in haar ogen is ook de mens van alles de schuld en zijn het de mensen die dit allemaal "veroorzaken", in en in slecht. Kunnen ze nog bewogen worden voor de slachtoffers van natuurrampen en oorlogen? Of komt er alleen nog maar geld en gevoel voor koala's en een afgebrande Notre Dame?
Welk klimaat zijn we eigenlijk met elkaar aan het scheppen? Gaat Greta en haar generatie over 30 jaar bepalen of ik nog wel mag leven op mijn oude dag? Want dat is het klimaat dat we met elkaar aan het scheppen zijn. We houden van de planeet maar we worden steeds bozer op die verschrikkelijke mensheid. Het klimaat dat daarmee geschapen wordt zou wel eens heel angstwekkend en huiverend kunnen worden. Want alles mag opgeofferd worden voor de natuur.
Gods plan is en was nog steeds; Gaat heen, wordt talrijk en onderhoudt de aarde. Met het model van de hof van Eden in het achterhoofd. We zijn daar ver van verwijderd en ik geloof en hoop in veel herstel. Maar niet met de huidige "anti-mens" agenda. Daar doet mijn hart pijn van.
Ik bezoek de ouderen in de verlaten dorpen die soms ook hun vuilnis in de beek gooien of een hoop achter in het bos hebben. Ik neem het ze niet kwalijk maar heb ze lief en leg relatie met hen. Liefde kan alles veranderen. De schepping wacht op het openbaar worden van de zonen en dochters van God. Hoe meer mensen zich hiervan bewust zijn hoe meer de natuur zich ook zal herstellen door de kracht van het gebed en bewust leven. .
De motivatie is goed om veel bewuster te gaan leven en veel aan natuurbehoud te doen. Maar de geest en de agenda waar dat op dit moment mee gepaard gaat doet mij huiveren en belooft weinig goeds.
Ik leef in het klein het leven waarvan ik denk dat het goed doet aan mens, dier en natuur. Het is een hele opgave hier in Kroatië maar het is het avontuur waard. Ik faal en maak fouten. Ik wil gaan voor een betere schepping maar zie ook dat armoede en corruptie de pijn zijn van vele landen. Voor rechtvaardigheid blijf ik mij inzetten. Voor een betere schepping blijf ik mij inzetten. Het één kan niet zonder het ander.
Groetjes, René
Reacties
Een reactie posten