De kracht van echte relaties heeft de grootste impact, hoe klein het ook is!
Aan wereldverbeteraars en mensen met een messiascomplex geen gebrek vandaag de dag. Als ik wil kan ik mijn facebook er mee vol laten stromen. Van achter hun beeldscherm zijn het de "commentators" en "spectators" die hun kritiek uiten op alles wat mis gaat in de wereld. Sommigen ontwikkelen grootste plannen over hoe het allemaal beter kan en moet. Anderen plaatsen imposante youtube filmpjes met een hoog messias gehalte; 'luister naar mijn verhaal en het komt allemaal goed'.
Mijn punt is dan altijd? Wat doe je gewoon in de praktijk van het dagelijkse leven. 'Zit je dat allemaal uit te denken achter je computer?' 'Maar hoe ben je als vader in je gezin?' 'Hoe zet jij je in om nu al de levens van mensen te verbeteren die het niet zo goed getroffen hebben.' 'Of wacht je daarmee totdat je genoeg volgelingen hebt die dat voor jou gaan doen?' Woorden die niet in evenwicht zijn met praktische daden zijn hol en leeg.
Mijn ervaring is ook dat niets echt werkt voordat een mens zelf eerst volledig vrij is van al zijn egoïstische en zondige neigingen. Met andere woorden, hoe goed ook bedoeld, niets werkt echt voordat het Koninkrijk van God gestalte krijgt in en door ons. Of misschien nog beter gezegd; Niets werkt echt voordat we elk aspect van ons leven volledig hebben overgegeven aan Jezus. Geen makeover maar een takeover. En daar gaat vaak veel tijd overheen.
Als het proces van innerlijke verandering nog onvolledig is in je leven, kun je je acties en visie het beste maar kleinschalig houden. Het volgen van de man of vrouw met die prachtige visie, missie en het mooie verhaal daar moet je mee oppassen. Het gaat zo vaak mis. Zo hebben we onlangs ook in Nederland kunnen ervaren hoe iemand, met een overigens prachtige missie en visie voor opwekkingen in landen, zijn huwelijk volledig zag stuklopen door een affaire van misbruik in zijn kerk die hij liever onder het tapijt had willen vegen. Ik ken de ins en outs niet terdege, maar het zegt mij genoeg dat er waarschijnlijk veel te veel hooi op zijn vork ligt. Wellicht had hij die kerk helemaal niet moeten beginnen. Gewoon doorgaan en net doen of er niets aan de hand is, is geen optie. Want de volgende affaire zorgt alleen maar voor nog meer ellende.
Stel dat het werkt, en dat je zover bent dat je de wonden in jezelf grotendeels genezen zijn en je verlangens en hartstochten gereinigd zijn door Jezus zijn aanwezigheid in je leven. Dan krijg je nog heel veel mensen achter je aan die dat proces nog niet hebben doorstaan. En uiteindelijk eindigt het vaak in een fiasco omdat je, ondanks al je goede bedoelingen, nooit een hechte relatie kunt opbouwen met die mensen die zich aangesproken voelen door jouw ideeën maar vaak zelf niet bereid zijn om het persoonlijke proces van innerlijke verandering te ondergaan.
Heb ik geen geloof voor grootse dingen? Ben ik negatief? Zie ik dat veranderingen eigenlijk maar moeizaam gaan?
Nee, mijn boodschap hier is, investeer gewoon veel in een paar mensen die God op je pad brengt. Wees heel goed voor een paar mensen die in armoede, echtscheiding, trauma of gebondenheid leven. Heb geloof in ze en zoek ze op. Weet je, als meer en meer mensen dat doen, en dus uit hun positie van "spectator" en "commentator" komen dan is de verandering al daar. De atmosfeer die dat te weeg brengt om ons heen is het koninkrijk van God, daar verlangt de wereld naar.We hebben dan geen grootse leiders met van die messiascomplexen nodig. Politieke leiders die roepen 'wij gaan Nederland veranderen', trap er niet in en volg ze niet na.
Gisteren zag ik een plaatje voorbijkomen op facebook van een bekende kerkelijke groepering die op audiëntie bij de paus was. De juichende commentaren waren niet van de lucht. Hoe geweldig was het wel niet dat kerkelijke leiders op dit niveau elkaar opzochten. Zeker mooi, ben ik volledig mee eens. Maar mijn vraag is eigenlijk... Wie leiden ze? Welke invloed hebben ze persoonlijk op levens van mensen? Al die grootse dingen en ontmoetingen zijn helemaal niet zo wereldveranderend als het lijkt en hebben vaak totaal geen impact. Het gaat over de ruggen van mensen en hun volgelingen.
Dat is precies waar Jezus tegen aanliep in zijn leven. Mensen zagen in Hem een man die de wereld kon veranderen. Maar dat wilde hij helemaal niet. Dat was ook niet de inhoud van zijn boodschap over het koninkrijk van God. Mensen wilden verlost worden van de toenmalige politieke onderdrukking van de Romeinen. Maar Jezus leerde dat die vrijheid nooit zal komen als de mens niet eerst vrij wordt van zichzelf. Dat is de meest duurzame vrijheid.
Grote organisaties brengen geen grote veranderingen. . Ze zijn vaak bij uitstek broeiplaatsen waar het egoïsme en ellebogenwerk eerder aangewakkerd worden en dus niet het beste in ons naar boven halen. Daarbij ontbreekt het dus vaak ook nog eens aan hartelijke, vriendschappelijke relaties.
Grote kerken, christelijke evenementen en megakerken die veel bezoekers trekken, ik wordt er echt niet enthousiast van.
Wederom, [voorwaar] Ik zeg u, dat, als twee van u op de aarde iets eenparig zullen begeren, het hun zal ten deel vallen van mijn Vader, die in de hemelen is. Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden. (Mattheus 18:19-20)
Vaak wordt deze tekst gebruikt als een soort goedmakertje bij een lage opkomst in een kerkdienst. Maar dit is mijns inziens juist het uitgangspunt voor een kerk die Jezus bouwt. Samenkomen binnen een kleine kring van hartelijke relaties. Daarin zien dat God zijn impact maakt in onze levens en onze omgeving. Geen grootste dingen naar buiten brengen en zien wie er allemaal meegaat. Maar kleinschalig een grote impact creëren. De kracht van gezamenlijk bidden!
Eén van de mooiste bijbelgedeeltes waar ik graag over nadenk is de ontmoeting met Jezus en Petrus nadat Jezus is opgestaan uit de dood. Petrus had Hem verloochend en zat terug in zijn oude bestaan, met al zijn schuldgevoelens van dien. Jezus organiseert geen groot evenement om te de wereld te overtuigen dat hij is opgestaan uit de dood. Hij zoekt het herstel van een relatie met een vriend die zich vreselijk rot voelde en vroeg hem of hij echt van hem houdt. Krachtig!
Jezus openbaart zich vanaf het begin van zijn bestaan niet als de mens die wereld gaat veranderen. Zijn geboorte en sterven zijn daarvan al de duidelijke bewijzen. Eenvoudig in een stal ver weg van invloedrijke personen of paleizen. Alle aandacht gaat uit naar een kleine groep vrienden waarin hij intensief investeert.
Wat als je nu werkt voor zijn hele grote organisatie? Ik heb het jaren gedaan en ik heb er absoluut geen spijt van. Ga er gewoon meer door en gebruik je tijd en energie niet in vele vergaderingen en het nalopen van allerlei bedachte programma's die jouw hart niet hebben. Waar je kunt en ziet dat het mogelijk is wees van harte betrokken bij mensen die willen veranderen en wees een voorbeeld voor ze. Ontwijk persoonlijke relaties niet want die zijn het die jou en de ander veranderen.
Laat God je bevrijden van het idee dat je de wereld moet veranderen. Verander de wereld voor een paar mensen en je bent op de goede weg.
PS: Petje af voor Bojan Slat (een Nederlandse Kroaat) die het toch maar voor elkaar krijgt om zijn droom werkelijkheid te zien worden. Vanuit zijn zolderkamertje bedenken hoe je het plastic uit die oceanen en rivieren kunt krijgen en het dan op je 25e ook zien gebeuren. Nu hopen dat hij uit de handen blijft van die grote industriëlen die nooit hun verantwoording hebben genomen voor dit probleem.
Aan wereldverbeteraars en mensen met een messiascomplex geen gebrek vandaag de dag. Als ik wil kan ik mijn facebook er mee vol laten stromen. Van achter hun beeldscherm zijn het de "commentators" en "spectators" die hun kritiek uiten op alles wat mis gaat in de wereld. Sommigen ontwikkelen grootste plannen over hoe het allemaal beter kan en moet. Anderen plaatsen imposante youtube filmpjes met een hoog messias gehalte; 'luister naar mijn verhaal en het komt allemaal goed'.
Mijn punt is dan altijd? Wat doe je gewoon in de praktijk van het dagelijkse leven. 'Zit je dat allemaal uit te denken achter je computer?' 'Maar hoe ben je als vader in je gezin?' 'Hoe zet jij je in om nu al de levens van mensen te verbeteren die het niet zo goed getroffen hebben.' 'Of wacht je daarmee totdat je genoeg volgelingen hebt die dat voor jou gaan doen?' Woorden die niet in evenwicht zijn met praktische daden zijn hol en leeg.
Mijn ervaring is ook dat niets echt werkt voordat een mens zelf eerst volledig vrij is van al zijn egoïstische en zondige neigingen. Met andere woorden, hoe goed ook bedoeld, niets werkt echt voordat het Koninkrijk van God gestalte krijgt in en door ons. Of misschien nog beter gezegd; Niets werkt echt voordat we elk aspect van ons leven volledig hebben overgegeven aan Jezus. Geen makeover maar een takeover. En daar gaat vaak veel tijd overheen.
Als het proces van innerlijke verandering nog onvolledig is in je leven, kun je je acties en visie het beste maar kleinschalig houden. Het volgen van de man of vrouw met die prachtige visie, missie en het mooie verhaal daar moet je mee oppassen. Het gaat zo vaak mis. Zo hebben we onlangs ook in Nederland kunnen ervaren hoe iemand, met een overigens prachtige missie en visie voor opwekkingen in landen, zijn huwelijk volledig zag stuklopen door een affaire van misbruik in zijn kerk die hij liever onder het tapijt had willen vegen. Ik ken de ins en outs niet terdege, maar het zegt mij genoeg dat er waarschijnlijk veel te veel hooi op zijn vork ligt. Wellicht had hij die kerk helemaal niet moeten beginnen. Gewoon doorgaan en net doen of er niets aan de hand is, is geen optie. Want de volgende affaire zorgt alleen maar voor nog meer ellende.
Stel dat het werkt, en dat je zover bent dat je de wonden in jezelf grotendeels genezen zijn en je verlangens en hartstochten gereinigd zijn door Jezus zijn aanwezigheid in je leven. Dan krijg je nog heel veel mensen achter je aan die dat proces nog niet hebben doorstaan. En uiteindelijk eindigt het vaak in een fiasco omdat je, ondanks al je goede bedoelingen, nooit een hechte relatie kunt opbouwen met die mensen die zich aangesproken voelen door jouw ideeën maar vaak zelf niet bereid zijn om het persoonlijke proces van innerlijke verandering te ondergaan.
Heb ik geen geloof voor grootse dingen? Ben ik negatief? Zie ik dat veranderingen eigenlijk maar moeizaam gaan?
Nee, mijn boodschap hier is, investeer gewoon veel in een paar mensen die God op je pad brengt. Wees heel goed voor een paar mensen die in armoede, echtscheiding, trauma of gebondenheid leven. Heb geloof in ze en zoek ze op. Weet je, als meer en meer mensen dat doen, en dus uit hun positie van "spectator" en "commentator" komen dan is de verandering al daar. De atmosfeer die dat te weeg brengt om ons heen is het koninkrijk van God, daar verlangt de wereld naar.We hebben dan geen grootse leiders met van die messiascomplexen nodig. Politieke leiders die roepen 'wij gaan Nederland veranderen', trap er niet in en volg ze niet na.
Gisteren zag ik een plaatje voorbijkomen op facebook van een bekende kerkelijke groepering die op audiëntie bij de paus was. De juichende commentaren waren niet van de lucht. Hoe geweldig was het wel niet dat kerkelijke leiders op dit niveau elkaar opzochten. Zeker mooi, ben ik volledig mee eens. Maar mijn vraag is eigenlijk... Wie leiden ze? Welke invloed hebben ze persoonlijk op levens van mensen? Al die grootse dingen en ontmoetingen zijn helemaal niet zo wereldveranderend als het lijkt en hebben vaak totaal geen impact. Het gaat over de ruggen van mensen en hun volgelingen.
Dat is precies waar Jezus tegen aanliep in zijn leven. Mensen zagen in Hem een man die de wereld kon veranderen. Maar dat wilde hij helemaal niet. Dat was ook niet de inhoud van zijn boodschap over het koninkrijk van God. Mensen wilden verlost worden van de toenmalige politieke onderdrukking van de Romeinen. Maar Jezus leerde dat die vrijheid nooit zal komen als de mens niet eerst vrij wordt van zichzelf. Dat is de meest duurzame vrijheid.
Grote organisaties brengen geen grote veranderingen. . Ze zijn vaak bij uitstek broeiplaatsen waar het egoïsme en ellebogenwerk eerder aangewakkerd worden en dus niet het beste in ons naar boven halen. Daarbij ontbreekt het dus vaak ook nog eens aan hartelijke, vriendschappelijke relaties.
Grote kerken, christelijke evenementen en megakerken die veel bezoekers trekken, ik wordt er echt niet enthousiast van.
Wederom, [voorwaar] Ik zeg u, dat, als twee van u op de aarde iets eenparig zullen begeren, het hun zal ten deel vallen van mijn Vader, die in de hemelen is. Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben Ik in hun midden. (Mattheus 18:19-20)
Vaak wordt deze tekst gebruikt als een soort goedmakertje bij een lage opkomst in een kerkdienst. Maar dit is mijns inziens juist het uitgangspunt voor een kerk die Jezus bouwt. Samenkomen binnen een kleine kring van hartelijke relaties. Daarin zien dat God zijn impact maakt in onze levens en onze omgeving. Geen grootste dingen naar buiten brengen en zien wie er allemaal meegaat. Maar kleinschalig een grote impact creëren. De kracht van gezamenlijk bidden!
Eén van de mooiste bijbelgedeeltes waar ik graag over nadenk is de ontmoeting met Jezus en Petrus nadat Jezus is opgestaan uit de dood. Petrus had Hem verloochend en zat terug in zijn oude bestaan, met al zijn schuldgevoelens van dien. Jezus organiseert geen groot evenement om te de wereld te overtuigen dat hij is opgestaan uit de dood. Hij zoekt het herstel van een relatie met een vriend die zich vreselijk rot voelde en vroeg hem of hij echt van hem houdt. Krachtig!
Jezus openbaart zich vanaf het begin van zijn bestaan niet als de mens die wereld gaat veranderen. Zijn geboorte en sterven zijn daarvan al de duidelijke bewijzen. Eenvoudig in een stal ver weg van invloedrijke personen of paleizen. Alle aandacht gaat uit naar een kleine groep vrienden waarin hij intensief investeert.
Wat als je nu werkt voor zijn hele grote organisatie? Ik heb het jaren gedaan en ik heb er absoluut geen spijt van. Ga er gewoon meer door en gebruik je tijd en energie niet in vele vergaderingen en het nalopen van allerlei bedachte programma's die jouw hart niet hebben. Waar je kunt en ziet dat het mogelijk is wees van harte betrokken bij mensen die willen veranderen en wees een voorbeeld voor ze. Ontwijk persoonlijke relaties niet want die zijn het die jou en de ander veranderen.
Laat God je bevrijden van het idee dat je de wereld moet veranderen. Verander de wereld voor een paar mensen en je bent op de goede weg.
PS: Petje af voor Bojan Slat (een Nederlandse Kroaat) die het toch maar voor elkaar krijgt om zijn droom werkelijkheid te zien worden. Vanuit zijn zolderkamertje bedenken hoe je het plastic uit die oceanen en rivieren kunt krijgen en het dan op je 25e ook zien gebeuren. Nu hopen dat hij uit de handen blijft van die grote industriëlen die nooit hun verantwoording hebben genomen voor dit probleem.
Prachtig geschreven helemaal mee eens.
BeantwoordenVerwijderen