In de tuin...

Het is bijna drie jaar geleden dat ik de laatste letters schreef van mijn boek "levensontdekkingen". Ik heb bewust voor deze titel gekozen. Want ik ben er zeker van dat de bedoeling van God met ons mensen was en is; "ontdekkers".

We zijn geboren om ons hele leven te blijven ontdekken. Hoe meer we de schoonheid en heerlijkheid zien in al het moois wat God geschapen heeft. Hoeveel te meer zullen we ook verlangen naar geestelijk geopende ogen.

Daarom heeft God de mens in de tuin geplaatst. Daarbinnen in was alles prachtig, vredig en vol van Gods aanwezigheid. Hier is waar de ontdekking begon in de natuur. Het samenleven in harmonie met de dieren. Het namen geven, het ontdekken van de planten. De heerlijke vruchten aan de bomen.

Daarnaast het volop genieten van Gods aanwezigheid. God die er altijd was. God die zijn heerlijkheid met de mens wilde delen in deze tuin. Intiem met de mens omging en met de mens sprak.

Buiten die tuin was er chaos, zonde en wanorde.

Bedoeling van God was dat de mens na vele generaties dicht bij de natuur, dicht bij God, zich buiten de tuin zou begeven om heel de aarde te onderwerpen naar het model van de tuin. Naar de heerlijkheid van God die de mens met zich meedroeg.

Helaas is het anders gelopen. Maar voor mij is de boodschap van het koninkrijk dat we nog steeds op deze ontdekkingstocht mogen zijn. Gods intieme aanwezigheid ontdekken. Het ontdekken van zijn stem en zijn gedachten. Het ontdekken van zijn bovennatuurlijke werkzaamheid in ons. Het ontdekken van het herstel van heerlijkheid in ons.

Miljarden mensen leven ver weg van God op deze wereld. Ze hebben geen idee van Zijn kracht en Zijn liefde. Zou het ook iets te maken hebben met het feit dat miljarden mensen net zo ver verwijderd zijn geraakt van de prachtige schepping?

God heeft de mens gemaakt in een tuin. In de natuur. Vanuit dat model mocht de wereld onderworpen worden. Nu geloof ik dat er inderdaad een bepaalde mate is waarin we de natuur ook moeten onderwerpen en soms temmen. Maar de manier waarop de mens de natuur en vooral de dieren heeft  onderworpen heeft niets meer te maken met die prachtige hof van Ede.

Het koninkrijk van God is volledig herstel en harmonie van heel de schepping. De schepping wacht en zucht op dat openbaar worden van de ware zonen en dochters van God. God heeft de fakkel voor dat herstel aan ons overgedragen. Het idee dat God met een soort "rescue plan" komt om de kerk ternauwernood van de totale ondergang van de wereld te redden is een grote leugen!

Het raakt mij wel dat ik zoveel mensen, met name in Nederland zie, die bezorgt zijn over klimaat en milieu. Ik vind er een grote positieve kant aanzitten. Men wil voor de volgende generatie een meer schone en rechtvaardige aarde achterlaten. Nu weet ik ook dat niets echt werkt voordat het Koninkrijk van God werkt. Jet kunt het niet alleen politiek regelen. De ware kerk van Jezus Christus moet hierin een rol spelen. Maar grotendeels zijn deze mensen bezig met herstel wat eigenlijk uit de kinderen Gods had moeten voortkomen.

Het kost mij dan ook wat moeite als ik christenen nonchalant hun schouders zie ophalen over de vervuiling van de schepping en het eindeloze leed dat wij veel dieren voor onze (schrans) consumptie aandoen. Zo is het niet bedoeld. We worden er ook letterlijk ziek van. Het dilemma is dat je een dier uiteindelijk moet slachten. Dat is nu eenmaal zo anders gaat het ziek worden en lijden. Maar de manier waarop het leeft en aan zijn einde moet komen daar valt nog heel veel te herstellen.

Ik ben heel dankbaar dat we zo dicht bij de natuur en God mogen leven in Kroatië. Dat is een voorrecht.

Door onze nieuwe website die binnenkort in de lucht gaat www.croatiancountrylife.com willen we onze levensvisie en levenswijze delen. Door een levende kerk van Jezus Christus te zijn. Door anderen te zegenen met onze zegeningen. Door hulp en counseling aan te bieden aan hen die om wat voor reden dan ook zijn vastgelopen in het leven.

Groetjes, René

Reacties